Jerzy Wójcik, urodzony 14 maja 1927 roku w Skierniewicach, był postacią, która zapisała się w historii polskiego lotnictwa. Jako pułkownik pilot Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, jego wkład w rozwój lotnictwa wojskowego był znaczący.
Czytelnik powinien wiedzieć, że pełnił on różnorodne funkcje, a jednym z kluczowych momentów w jego karierze było dowodzenie 7 Brygadą Lotnictwa Bombowego w latach 1964-1973. Jego doświadczenie i umiejętności przyczyniły się do wzrostu efektywności działań operacyjnych w polskim lotnictwie.
Jerzy Wójcik zmarł 20 października 1999 roku we Wrocławiu, pozostawiając po sobie długotrwałe dziedzictwo w historii lotnictwa, które do dziś jest cenione przez pasjonatów tej dziedziny.
Życiorys
Jerzy Wójcik, znany pilot, swoją edukację rozpoczął w szkole powszechnej w Warszawie, gdzie uczęszczał w latach 1934–1940. Po zakończeniu II wojny światowej kontynuował naukę w liceum ogólnokształcącym w Skierniewicach. Po zdaniu egzaminów maturalnych 1 października 1948 roku, rozpoczął naukę w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. W ramach swojego szkolenia, przeszedł program specjalistyczny dotyczący pilotażu samolotów bombowych. Szkołę ukończył we wrześniu 1950 roku, a jego zdolności zostały docenione poprzez awans na stopień chorążego.
Po ukończeniu edukacji, Jerzy Wójcik rozpoczął wieloletnią służbę w 7 Pułku Lotnictwa Bombowego, z siedzibą w Poznaniu. W ciągu swojej kariery pełnił różne funkcje, w tym pilota, starszego pilota oraz dowódcy klucza lotniczego w latach 1951-1953. Następnie, od 1953 roku do 1954 roku, był pomocnikiem dowódcy eskadry lotniczej do spraw pilotażu, a krótkoterminowo także dowódcą eskadry w lutym i czerwcu 1954 roku. Jego zaangażowanie i umiejętności pozwoliły mu na objęcie funkcji pomocnika dowódcy pułku do spraw pilotażu od czerwca do sierpnia 1954 oraz dowódcy 7 Pułku Lotnictwa Bombowego, tę rolę pełnił do 1959 roku. Należy zaznaczyć, że pułk, w którym służył, był częścią 15 Dywizji Lotnictwa Bombowego.
W latach 1959–1963 Jerzy Wójcik kontynuował swoją edukację, studiując w Akademii Sztabu Generalnego WP w Rembertowie. Po ukończeniu tej prestigowej uczelni, rozpoczął pracę jako doradca dowódcy 33 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Operacyjnego w Modlinie. W 1964 roku objął stanowisko dowódcy 7 Brygady Lotnictwa Bombowego w Powidzu, która w 1968 roku została przeformowana na 7 Brygadę Lotnictwa Rozpoznawczo-Bombowego. Dowództwo tej brygady sprawował do sierpnia 1973 roku.
Po zakończeniu przygód na froncie, w latach 1973–1987, pełnił rolę pomocnika dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu, odpowiadając za kwestie związane z lotnictwem. Jego kariera została jednak przerwana z powodu problemów zdrowotnych, co doprowadziło do przeniesienia Jerzego Wójcika w stan spoczynku 16 września 1987 roku. Jako pilot wojskowy pierwszej klasy, mógł poszczycić się imponującym nalotem ogólnym, który wynosił ponad 2000 godzin.
Odznaczenia
Jerzy Wójcik, znany pilot, odegrał ważną rolę w historii polskiego lotnictwa, a jego osiągnięcia zostały docenione przez przyznanie mu licznych odznaczeń.
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1970)
- Złoty Krzyż Zasługi (1956)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1952)
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- inne medale i odznaczenia
Lista ta ilustruje wysiłki Wójcika w służbie dla Polski oraz jego zaangażowanie w obronność kraju podczas różnych konfliktów oraz w czasie pokoju.
Źródła
W poniższym zestawieniu przedstawione są ważne publikacje, które stanowią wartościowe źródła informacji o Jerzym Wójciku oraz jego działalności w lotnictwie.
- Zenon Matysiak, W szeregu lotniczych pokoleń. Dzieje podchorążych XXII promocji Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie 1948-1950, Zespół Wydawniczy Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej, Poznań 1998, str. 223-224,
- Józef Zieliński, Dowódcy Pułków Lotnictwa Polskiego 1921-2012, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2015, str. 397.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Józef Malewski | Jerzy Kowalski (oficer policji) | Zygmunt Karol Biernacki | Tadeusz Sułkowski | Kazimierz Kieszniewski | Józef Ptaszyński | Edward Castellaz | Daniel Ambroziński | Mikołaj Osikowski | Stanisław Małagowski | Aleksander Narbut-Łuczyński | Jan Leon Kozietulski | Adam Rapacki (policjant) | Konrad Okolski (powstaniec) | Stanisław Witkowski (pułkownik)Oceń: Jerzy Wójcik (pilot)