Edward Castellaz


Edward de Castellaz to postać, która pozostawiła trwały ślad w historii Polski. Urodził się 18 września 1855 roku w Skierniewicach, a zmarł 16 lutego 1923 roku w Warszawie.

Był generałem brygady Wojska Polskiego i piastował ważne stanowisko jako formalny zastępca dowódcy Armii Polskiej we Francji, którym był znany generał Józef Haller.

Życiorys

Edward de Castellaz przyszedł na świat 18 września 1855 roku w Skierniewicach. Jego edukacja rozpoczęła się w gimnazjum realnym, które ukończył w Łowiczu oraz Włocławku, a następnie kontynuował naukę w Korpusie Kadetów w Warszawie. W 1876 roku rozpoczął swoją służbę jako zawodowy oficer w wojskach rosyjskich. W latach 1877-1878 uczestniczył w wojnie rosyjsko-tureckiej, gdzie brał udział w uchodzącej za ważną bitwie pod Plewną.

1 lipca 1903 roku objął dowództwo 6 Pułku Strzelców stacjonującego w Kielcach. Przez rok kierował tym oddziałem, aż w 1904 roku wyruszył na front wojny rosyjsko-japońskiej. W grudniu 1905 roku, w wyniku awansu, został mianowany generałem majorem. Natomiast pod koniec 1906 roku, 31 grudnia, przejął dowództwo 2 Brygady 9 Dywizji Piechoty. Po długich latach służby, w kwietniu 1907 roku przeszedł na emeryturę i osiedlił się w Francji, w malowniczym Cannes.

Wiosną 1919 roku, po zakończeniu I wojny światowej, Edward de Castellaz został inspektorem oddziałów zapasowych Armii generała Hallera w Skierniewicach. 20 maja 1920 roku, na mocy decyzji, wstąpił do Wojska Polskiego z byłej armii Hallera, zachowując przy tym stopień generała podporucznika. Był zaliczony do Rezerwy armii, ale równocześnie powołany do czynnej służby na czas wojny. Został przydzielony do Stacji Zbornej dla oficerów w Warszawie, a następnie wyznaczono go na stanowisko zastępcy Generalnego Inspektora Piechoty przy Naczelnym Wodzu. 1 kwietnia 1921 roku przeszedł ponownie w „stały stan spoczynku”, zachowując tytuł generała podporucznika.

W swoim życiu odegrał istotną rolę jako pierwszy prezes (przewodniczący zarządu) Związku Hallerczyków. Zmarł 16 lutego 1923 roku w Warszawie w wieku 67 lat. 20 lutego tego samego roku odbyły się jego uroczystości pogrzebowe z honorami wojskowymi, którym przewodniczył biskup polowy Stanisław Gall. Po tej ceremonii został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. Nad jego grobem przemawiali generał Józef Haller oraz podpułkownik Marian Dienstl-Dąbrowa (aleja przy katakumbach, grób 35).

Awanse

Edward Castellaz, znany ze swoich licznych osiągnięć wojskowych, zdobył różne stopnie w trakcie swojej kariery. Oto chronologiczne zestawienie jego awansów:

  • podporucznik – 1 maja 1877,
  • chorąży Gwardii – 4 marca 1878,
  • podporucznik – 30 sierpnia 1878,
  • porucznik – 30 sierpnia 1883,
  • sztabskapitan – 24 kwietnia 1888,
  • kapitan – 5 kwietnia 1892,
  • pułkownik – 6 grudnia 1897,
  • generał major – 6 grudnia 1905.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: CASTELLAZOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 30.10.2017 r.]
  2. Wiadomości bieżące. Z miasta. Pogrzeb ś. p. jen. de Castellaz'a. „Kurier Warszawski”. 52, s. 3, 21.02.1923 r.
  3. Edward Castellaz. Nekrolog. „Kurier Warszawski”. 50, s. 7, 19.02.1923 r.
  4. Wiadomości bieżące. Z miasta. „Kurier Warszawski”. 48, s. 17.02.1923 r.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 8 z 26.02.1921 r., s. 329.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 21 z 09.06.1920 r., s. 412.
  7. Kryska-Karski i Żurakowski 1991, s. 196. Autorzy umieścili jego notę biograficzną w rozdziale „Generałowie kontraktowi i nie figurujący w ewidencji WP”.
  8. Kryska-Karski i Żurakowski 1991, s. 196. Według autorów generał urodził się 18.09.1855 r.
  9. Stawecki 1994, s. 91. Według autora został mianowany 06.06.1905 r.
  10. Stawecki 1994, s. 91. Według autora generał urodził się 18.09.1855 r.
  11. Z żałobnej karty.
  12. Baza osób polskich.
  13. Według kalendarza juliańskiego urodził się 6.09.1855 r., a według kalendarza gregoriańskiego - 18.09.1855 r. Zobacz daty nowego i starego porządku.
  14. a b c Lista starszeństwa 1907, s. 905.

Oceń: Edward Castellaz

Średnia ocena:4.68 Liczba ocen:8