Stanisław Antoszczuk

---

Życiorys

Stanisław Antoszczuk przyszedł na świat w Skierniewicach, a swoje dzieciństwo spędził w Sosnowcu. Następnie osiedlił się w Kaliszu, gdzie zdał maturę. W 1920 roku rozpoczął swoje studia na Politechnice Warszawskiej, jednak szybko przeniósł się na Uniwersytet Warszawski, gdzie podjął studia polonistyczne, które ukończył w 1927 roku.

Bezpośrednio po zakończeniu nauki, Stanisław Antoszczuk objął posadę nauczyciela języka polskiego w gimnazjach oraz liceach w Wilnie. Oprócz tego, wykładał propedeutykę i historię filozofii w Państwowym Prawosławnym Seminarium Duchownym. W okresie przed II wojną światową sprawował funkcję dyrektora Liceum i Gimnazjum w Święcianach oraz Mołodecznie.

W czasie niemieckiej okupacji, prowadził tajne nauczanie na Wileńszczyźnie, co świadczy o jego zaangażowaniu w edukację w trudnych czasach. Po wojnie wrócił do pracy na Uniwersytet Warszawski, gdzie 3 czerwca 1948 roku obronił doktorat z filozofii w dziedzinie socjologii, opierając swoją pracę na rozprawie pt. „Zagadnienie ideologii w systemie Pareta i w systemie Marksa” oraz pomyślnie zdanym egzaminie.

W latach 1951–1957 był aktywny w działalności dydaktycznej na Uniwersytecie Warszawskim, a także pełnił funkcję kierownika Studium Nauk Społecznych UW. Następnie objął pracę w Instytucie Pedagogiki, gdzie kierował Sekcją Humanistyczną w Dziale Treści i Metod Nauczania. Z kolei od 1960 roku związał się z Instytutem Książki i Czytelnictwa Biblioteki Narodowej, a od 1962/1964 roku redagował „Biuletyn Informacyjny Biblioteki Narodowej” (nr 1/2).

W maju 1965 roku, z okazji Dnia Działacza Kultury, został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ostatecznie odszedł z tego świata, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Stare Powązki, w kwaterze 271-5-25.

---

Oceń: Stanisław Antoszczuk

---