Ewa Milde-Prus

---

Życiorys

W 1967 roku Ewa Milde-Prus z sukcesem zakończyła edukację na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Swoją karierę aktorską rozpoczęła 22 stycznia 1967 roku, debiutując na scenie Teatru Ziemi Łódzkiej. W latach 1967–1969 była związana z koszalińskim Teatrem Bałtyckim, gdzie zdobyła uznanie wśród krytyków oraz publiczności.

Następnie kontynuowała swoją działalność artystyczną w szczecińskim Teatrze Dramatycznym w latach 1969-1970, a w sezonie 1970/1971 występowała w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu. Od 1971 do 1982 roku była częścią zespołu warszawskiego Teatru Ateneum, w którym zrealizowała wiele znaczących ról teatralnych.

Na przełomie lat 80. Ewa Milde-Prus zdecydowała się na emigrację do Stanów Zjednoczonych. Od 1987 roku osiedliła się w Chicago, gdzie aktywnie uczestniczyła w życiu polonijnym, występując m.in. w lokalnym teatrze i kabarecie Bocian. Jej talent znalazł również wyraz w audycjach radiowych, które nagrywała przez długi czas.

Odeszła z tego świata 24 lipca 2020 roku w Chicago. Zgodnie z jej ostatnią wolą, została pochowana w Polsce, a ceremonia miała miejsce 5 września 2020 roku na cmentarzu parafialnym w Umiastowie.

Filmografia

Filmografia Ewy Milde-Prus jest bogata i zróżnicowana, obejmując wiele ról, które odzwierciedlają jej talent aktorski. Oto szczegółowa lista jej filmów w kolejności chronologicznej:

• 1964 – Drewniany różaniec jako Rózia,
• 1964 – Beata,
• 1966 – Kochankowie z Marony (1966) jako Janka,
• 1967 – Czarna suknia jako telefonistka,
• 1972 – Palec Boży,
• 1973 – Gościnny występ jako aktorka Studenckiego Teatru Pantomimy „To jest…?”,
• 1976 – Złota kaczka jako młoda handlarka,
• 1976 – Dźwig,
• 1975, 1977 – Czterdziestolatek jako Bożena, żona Antka,
• 1975 – Tylko Beatrycze jako służąca Joanna/Trwoga,
• 1976–1977 – Zezem jako gość na imieninach Górnego, Podgórna,
• 1977 – Niedziela pewnego małżeństwa w mieście przemysłowym średniej wielkości jako barmanka Kasia,
• 1979 – Szansa jako Krystynka,
• 1979, 1981 – Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy jako Karolina Frankowska, matka Ludwika Franke,
• 1980 – Miś jako Zofia Dyrman, „znajoma” Stanisława Palucha,
• 1980 – Królowa Bona jako Izabela, królowa węgierska, córka Bony i Zygmunta Starego,
• 1981 – Okno,
• 1981 – Białe tango jako farmaceutka,
• 1982 – Przygrywka jako komendantka obozu,
• 1983 – Stan wewnętrzny jako pracownica w biurze projektów,
• 1983 – Alternatywy 4 jako Wiesia Winnicka, żona Jana Winnickiego,
• 1984 – Zamiana jako Lena,
• 1985 – Greta,
• 1985 – Starzy znajomi jako Jolka,
• 1986 – Wcześnie urodzony,
• 1986 – Tulipan jako kobieta „poderwana” na imprezie,
• 1987 – Śmieciarz,
• 1987 – Sami dla siebie jako pijaczka, matka członka bandy,
• 1987 – Rajski ptak,
• 1987 – Pay off,
• 1987 – O rany, nic się nie stało!!! jako wychowawczyni,
• 1987 – Brawo mistrzu,
• 1988 – Teatrum wiele tu może uczynić.

Każda z tych ról ukazuje różnorodność i wszechstronność Ewy Milde-Prus jako artystki.

Nagrody

W 1968 roku Ewa Milde-Prus otrzymała wyróżnienie nagrodą SPATiF za znakomitą rolę Jadwini w spektaklu Dzika kaczka, zaprezentowanym podczas X Festiwalu Teatrów Polski Północnej, który odbył się w Toruniu.

---

Oceń: Ewa Milde-Prus

---