Jan Łukasik

---

Życiorys

Jan Łukasik przyszedł na świat 4 października 1899 roku w Skierniewicach, w rodzinie Franciszka oraz Heleny z Kwiatkowskich. Swoje miejsce w edukacji rozpoczął, kończąc 8-klasowe Gimnazjum Realne Polskiej Macierzy Szkolnej w Skierniewicach, a następnie w 1926 roku ukończył Wydział Architektury na Politechnice Warszawskiej. W celu dalszego rozwoju swoich umiejętności, odbył studia uzupełniające w takich krajach, jak Włochy, Francja i Hiszpania.

Od 1913 roku był aktywnym członkiem tajnego skautingu, a później wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej (POW). W latach 1920-1921 zdecydował się na ochotniczą służbę w Wojsku Polskim. W 1925 roku ożenił się z Kamilą z Jurkowskich, co tylko podkreśla jego zaangażowanie w życie osobiste.

Jan Łukasik zyskał uznanie jako architekt oraz kierownik wydziału konserwatorskiego w Towarzystwie Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Jego zaangażowanie w dziedzinie architektury zostało docenione, gdyż pełnił również rolę członka zarządu S.A.R.P., a także radcy zarządu Zamku Królewskiego w Warszawie.

Podczas II wojny światowej, w czasie obrony stolicy we wrześniu 1939 roku, brał czynny udział w ratowaniu poważniejszych dzieł, w tym wspomnianego Zamku. Niestety, los był dla niego brutalny. Zginął 20 sierpnia 1942 roku, w wyniku sowieckiego nalotu na Warszawę. Po tragedii, jego miejsce spoczynku znalazło się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 199-6-1, gdzie jego pamięć jest wciąż żywa wśród tych, którzy przychodzą oddać mu hołd.

Ważniejsze projekty

Jan Łukasik był jednym z głównych architektów swoich czasów, a wiele jego przedsięwzięć pozostaje w pamięci do dziś. Wśród jego najważniejszych projektów należy wymienić:

• restaurację i rozbudowę Zamku Królewskiego, w której współpracował z S. Sokołowskim w 1927 roku,
• projekt gmachu Związku Nauczycielstwa Polskiego, za który otrzymał II nagrodę w 1929 roku,
• restaurację kościoła Św. Anny przy Krakowskim Przedmieściu,
• budowę domów dla pracowników Kancelarii Prezydenta RP u podnóża Zamku, zrealizowaną około 1930 roku,
• konserwację pałacu Radziwiłłowskiego przy Krakowskim Przedmieściu (Pałac Prezydencki), którą prowadził razem z Juliuszem Nagórskim w latach 1939-1941,
• restaurację kamienicy Falkiewicza znajdującej się przy Rynku Starego Miasta 28,
• przywrócenie świetności Rogatek Mokotowskich na pl. Unii Lubelskiej,
• budowę przedszkola im. Michaliny Mościckiej przy ul. Bugaj 10, zniszczonego podczas II wojny światowej,
• budowę bursa rzemieślniczej przy ul. Czerniakowskiej,
• projekt kościoła św. Teresy Od Dzieciątka Jezus w Warszawie-Włochach,
• plany odbudowy kościoła pw. św. Michała przy ul. Puławskiej.

Warto również zaznaczyć, że Jan Łukasik pracował nad projektem urbanistycznym swojego rodzinnego miasta Skierniewice w latach 1933-1934, z którego część udało się zrealizować przed wybuchem wojny. W ramach tego projektu zbudowano:

• Szkołę Powszechną nr 2 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego przy ul. 1 Maja, obecnie znaną jako Szkoła Podstawowa Nr 2 im. Tadeusza Kościuszki,
• restaurację kościoła pw. św. Jakuba, gdzie w trakcie prac natrafiono na pozostałości gotyckiej świątyni z drugiej połowy XV wieku,
• nowy gmach Państwowego Liceum i Gimnazjum im. B. Prusa, który oddano do użytku w 1938 roku,
• przebudowę kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wcześniej cerkwi, na garnizonowy kościół rzymskokatolicki w 1936 roku.

---

Oceń: Jan Łukasik

---