Marian Jacek Tulczyński, znany również pod pseudonimem Czarski, to postać, która wpisała się w historię medycyny polskiej. Urodził się 21 sierpnia 1910 roku w Skierniewicach, a zmarł 27 kwietnia 1987 roku w Warszawie.
Był wybitnym lekarzem, specjalizującym się w internistyce oraz chorobach zakaźnych. Jego długoletnia praca miała znaczący wpływ na rozwój tych dziedzin medycyny w Polsce.
Życiorys
W 1930 roku Marian Tulczyński zainicjował swoją przygodę ze studiami medycznymi. Jego edukacja miała miejsce na Uniwersytecie Karola w Pradze, a następnie kontynuował naukę na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie w latach 1933-1934. Od czwartego roku studiów Uniwersytetu Warszawskiego, który uczęszczał w latach 1935-1937, stał się kluczowym etapem jego kształcenia.
W 1937 roku uzyskał dyplom lekarza. Już podczas studiów oraz wkrótce po ich zakończeniu, rozpoczął pracę w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych pod kierunkiem prof. Witolda Orłowskiego. Jego kariera uległa jednak dramatycznej zmianie w 1939 roku, kiedy to został zmobilizowany i brał udział w kampanii wrześniowej, za co został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
W okresie II wojny światowej angażował się w tajne nauczanie oraz działając w Armii Krajowej, organizował pomoc medyczną podczas Powstania Warszawskiego, współprowadząc punkt opatrunkowy razem z żoną. Po upadku Ochoty, udał się z ludnością cywilną z Warszawy.
Po wojnie, Marian Tulczyński objął stanowisko lekarza w Głównym Urzędzie Morskim oraz został ordynatorem w Szpitalu Zakaźnym w Gdańsku. Już w 1946 roku powrócił do Warszawy, gdzie rozpoczął współpracę jako asystent prof. Witolda Orłowskiego w II Klinice Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego, a później w I Klinice Akademii Medycznej.
W 1947 roku uzyskał stopień doktora medycyny, natomiast habilitację uzyskał w 1951 roku. W latach 1953-1954 pełnił funkcję docenta w I Klinice Chorób Wewnętrznych AM w Warszawie, zanim Minister Zdrowia skierował go do sprawowania czasowego kierownictwa Kliniki Chorób Wewnętrznych Instytutu Hematologii w Warszawie. Następnie, w styczniu 1954 roku, został przydzielony do Białegostoku.
W latach 1954-1958 Marian Tulczyński pełnił rolę kierownika I Kliniki Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej w Białymstoku, ale jego codzienność obejmowała podróże do Warszawy. Kiedy otrzymał ultimatum dotyczące stałego przeniesienia się do Białegostoku, postanowił rezygnować z zajmowanego stanowiska.
Powracając do Warszawy, w latach 1958-1972 został ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych w Szpitalu Grochowskim, a następnie, w latach 1973-1980, pełnił funkcję kierownika Kliniki Chorób Wewnętrznych Instytutu Gruźlicy.
Działalność wydawnicza
Marian Tulczyński to postać niezwykle istotna dla polskiej medycyny i wydawnictwa naukowego. Od 1946 roku pełnił rolę redaktora naukowego w Instytucie Naukowo-Wydawniczym, który później stał się Państwowym Zakładem Wydawnictw Lekarskich. Jego dorobek obejmował także napisanie akademickiego „Podręcznika badań laboratoryjnych”, który stanowił cenny materiał dydaktyczny.
W trakcie swojej kariery w latach 1946–1950 sprawował funkcję sekretarza redakcji w „Problemach Współczesnej Medycyny Wewnętrznej”. Natomiast od 1952 roku został redaktorem naczelnym „Wiadomości Lekarskich”, gdzie w znaczący sposób przyczynił się do podniesienia poziomu publikacji medycznych w kraju. Ponadto, został członkiem Komisji Wydawniczej VI Wydziału Polskiej Akademii Nauk, co potwierdza jego znaczenie w świecie akademickim.
W 1980 roku przeszedł na emeryturę, kończąc tym samym swoją owocną karierę zawodową. Ostatnie lata życia spędził w Warszawie, gdzie zmarł. Jego pamięć trwa do dziś, a Marian Tulczyński spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w grobie rodzinnym Koźniewskich, w kwaterze 212, rządzie 2, grobie 4.
Odznaczenia i wyróżnienia
Marian Tulczyński obdarzony był wieloma wyróżnieniami i odznaczeniami, które potwierdzają jego niezwykłą służbę oraz zaangażowanie w sprawy ojczyzny.
- krzyż kawalerski orderu odrodzenia polski,
- złoty i srebrny krzyż zasługi,
- medal „za udział w wojnie obronnej 1939″,
- medal zwycięstwa i wolności 1945.
Przypisy
- Historia UMB w „Medyk Białostocki”, luty 2018 r.
- a b c Powstańcze Biogramy - Marian Tulczyński [online], www.1944.pl [dostęp 30.01.2022 r.]
- Eugeniusz Bernacki, Ludzie i placówki służby zdrowia w regionie białostockim. Rys historyczny, biografie.
- Periodyki wydawane przez uczelnie medyczne i instytuty naukowo badawcze resortu zdrowia (2001-2009).
- LidiaL. Becela LidiaL., Kto jest kim w polskiej medycynie: informator biograficzny, Wyd. 1, Warszawa: Interpress, 1987, s. 686, ISBN 83-223-2339-5, OCLC 19363162.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Abram Bombel | Tadeusz Winiarski (anestezjolog) | Jerzy PrzybyszOceń: Marian Tulczyński